رابطه سرمایه روان شناختی و پذیرش بیماری با رضایت از زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس، یک اختلال شایع سیستم عصبی مرکزی است که منجر به مشکلات شناختی، حرکتی و حسی شده و چالش­ های فراوانی را برای سلامت فیزیکی و روانی به دنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سرمایه روان­شناختی و پذیرش بیماری با رضایت از زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام  شد. روش کار: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عضو انجمن ام اس شهر همدان بودند که از این بین 300 نفر با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­ های سرمایه روان­شناختی (امید به ­زندگی، تاب ­آوری، خودکارآمدی و جهت­ گیری زندگی)، مقیاس پذیرش بیماری­­ های مزمن استویف برگن و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر بود. جهت تحلیل داده ­ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام­به­گام با استفاده از SPSS-22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 192 نفر (64%) از شرکت کنندگان زن و 108 نفر (36%) مرد بودند. میانگین سنی آنها 9/02±34/72 و مدت زمان ابتلا به بیماری 4/25±5/98 سال بود. بین سرمایه روان­شناختی با رضایت از زندگی (0/001<p) و پذیرش بیماری با رضایت از زندگی (0/001<p) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، رابطه مثبت معناداری دیده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با افزایش هریک از مولفه‫های سرمایه روانشناختی و پذیرش بیماری، میزان رضایت از زندگی در بیماران مبتلا به ام اس افزایش می ­یابد لذا می‫توان با آموزش مولفه‫های سرمایه روان­شناختی و پذیرش بیماری، رضایت از زندگی را در بیماران مبتلا به ام اس، افزایش داد و به آنها جهت مقابله بهتر با بیماری کمک کرد.